Oczekiwania dotyczące coachingu zdrowia w miejscu pracy: badanie jakościowe z udziałem interesariuszy

Miejsce pracy jest uważane za obiecujące otoczenie dla wdrożenia coachingu zdrowotnego (1). Dzieje się tak ponieważ wyzwania w życiu zawodowym wzrosły z powodu wydłużenia okresu pracy i niedostatecznej liczby wykwalifikowanych pracowników.

Coaching zdrowotny jest powiązany z metodą edukacji skoncentrowanej na kliencie, której celem jest motywowanie osób do osiągania samookreślonych celów promujących zdrowie i lepsze zarządzanie swoimi zasobami (2). W ostatnich latach włączenie coachingu zdrowotnego do zachowań związanych ze stylem życia okazało się obiecującym podejściem do inicjowania zmian behawioralnych i poprawy zdrowia (3). Doprowadziło to do rozwoju działań z zakresu coachingu zdrowotnego zarówno w środowisku rehabilitacyjnym, jak i profilaktycznym (4) oraz do rozpowszechniania artykułów naukowych na temat coachingu zdrowotnego (5). Wzrosła też liczba osób pracujących jako trenerzy zdrowia, a ich kwalifikacje i metody pracy znacznie się od siebie różnią (6). Podejmowane są wysiłki na rzecz wprowadzenia programów certyfikacji, jednak ujednolicone normy jeszcze się nie pojawiły. Niewiele wiadomo na temat oczekiwań różnych zainteresowanych zaangażowanych w proces interwencji, takich jak uczestnicy, dostawcy i przedstawiciele agencji finansujących. Na tej podstawie istnieje potrzeba ustalenia wyjaśnień zarówno koncepcyjnych, jak i operacyjnych w zakresie coachingu zdrowotnego. 

Celem tego badania jakościowego było rozpoznanie oraz analiza potrzeb i oczekiwań różnych interesariuszy wobec niezbędnych kompetencji i metod pracy trenera zdrowia w środowisku pracy. Przeprowadzono 14 częściowo ustrukturyzowanych wywiadów z dziewięcioma kobietami i pięcioma mężczyznami. Rozmawiano z co najmniej jednym uczestnikiem z każdej z następujących grup: pracownicy, lekarze zakładowi, przedstawiciele działów kadr współpracujących firm, przedstawiciele współpracujących ośrodków rehabilitacyjnych, przedstawiciele zaangażowanych zakładów ubezpieczeń społecznych, trenerzy zdrowia. 

To badanie jakościowe było częścią projektu zatytułowanego „AtRisk”, który został zatwierdzony przez Komisję Etyczną Niemieckiego Uniwersytetu Sportowego w Kolonii. Interwencja skierowana była do pracowników zagrożonych chorobami przewlekłymi, takich jak osoby z początkowymi objawami upośledzenia układu mięśniowo-szkieletowego, narządów wewnętrznych lub upośledzenia umysłowego, które było zauważalne w pracy, ale nie zostało jeszcze formalnie zdiagnozowane jako choroba. Przykładem są pracownicy biurowi, którzy mieli sporadyczne bóle pleców, wpływające negatywnie na ich wydajność w pracy, ale nie zdiagnozowane formalnie jako przewlekły ból pleców. 

Jednym z elementów interwencji była zmiana zachowań dotyczących stylu życia polegająca na wdrożeniu rehabilitacji w ośrodkach ambulatoryjnych. Kolejnym integralnym elementem była praca trenera zdrowia, który indywidualnie wspierał pracowników w poprawie ich stylu życia. Trenerami byli pracownicy specjalnych firm coachingowych lub ośrodków rehabilitacyjnych. W tej interwencji współpracował Niemiecki Fundusz Emerytalny, niemieckie Zakłady Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz pracodawcy (7).

Zbieranie danych obejmowało 11 spotkań i 14 wywiadów z kluczowymi interesariuszami. W 11 spotkaniach w okresie od kwietnia 2015 do maja 2016 roku odwiedzono łącznie 22 uczestników. Podczas tych spotkań badacze pytali ich o zalety i wady korzystania z trenera zdrowia w interwencji Niemieckiego Funduszu Emerytalnego.

Wiek uczestników wahał się od 29 do 64 lat. Jeśli uczestnicy wyrazili zgodę, wywiady były nagrywane audio. Podczas wszystkich wywiadów obecnych było dwóch badaczy: jeden prowadził rozmowę zgodnie z przewodnikiem tematycznym, drugi robił notatki.

Aby ułatwić dyskusję między badaczami a uczestnikami, badacze opracowali listę tematów i systematyczny protokół do zapisywania notatek terenowych. Badacze prowadzili spotkania i sporządzali notatki na podstawie dyskusji. Badacze zawsze spotykali się z uczestnikami w ich miejscach pracy. Po spotkaniach główny autor podsumował notatki, które następnie zostały sprawdzone przez kierownika projektu.

Trener zdrowia: cele i zadania

Niemal wszyscy uczestnicy stwierdzili, że głównym celem i rolą trenera zdrowia powinna być pomoc pracownikom w podnoszeniu jakości ich życia i osiąganiu celów prozdrowotnych. Podkreślili, że cele te powinny być realistyczne i przynajmniej częściowo samookreślone. Trener zdrowia powinien być towarzyszem, który jest w stanie wzmocnić motywację pracowników do zrównoważonej zmiany stylu życia. Ustalono, że klienci coacha (pracownicy danej firmy) powinni sami określać swoje główne cele, dlatego zadaniem coacha jest „pomoc w samopomocy”:

Są problemy rodzinne, dzieci, małżonek, cokolwiek. W pracy zdarzają się też wzloty i upadki [ . . . ]. Ale wierzę, że najważniejsze jest, aby podopieczni coacha byli ciągle zmotywowani do pozostania przy swoim celu. Zatem coach powinien dbać, aby podopieczni nie stracili z oczu własnych celów. Musi zrobić coś razem z nimi, a tym samym poprowadzić ich trochę na zewnątrz ich trudnej sytuacji. Uważam, że to jest główne zadanie trenera zdrowia. (pracownik działu kadr)

Tak więc trener zdrowia powinien być w stanie zobaczyć każdą osobę z jej specyficznymi cechami i dać jej do zrozumienia, że ​​posiada niesamowity potencjał. Każdy uczestnik ma ogromne możliwości rozwoju. [ . . . ] I w ten sposób postrzegam trenera zdrowia jako towarzysza. (przedstawiciel ZUS)

Ankieterzy sugerowali również, że trenerzy powinni umiejętnie wywierać presję na podopiecznych, którzy nie mają wystarczającej motywacji:

Nie można wszystkich zmotywować „przyjdź i dołącz do nas”, ale można wywierać taką presję, że na pewnym etapie coś zrobią. (Pracownik)

Dane wskazywały, że trener zdrowia powinien być wzorem zdrowego stylu życia. Dlatego trenerzy zdrowia powinni sami prowadzić zdrowe życie, przekazując informacje i know-how w łatwy do zrozumienia sposób. Niektórzy uczestnicy zauważyli, że wsparcie trenera jest niezbędne do identyfikacji indywidualnych potrzeb. Istniało poczucie, że coaching zdrowotny powinien opierać się na podejściu skoncentrowanym na kliencie:

Myślę, że przekazywania informacji jest zadaniem o wyższym priorytecie [ . . . ]. Tutaj trener zdrowia może zatem wywierać naprawdę duży wpływ na jednostkę, ponieważ może dostosować się do każdej osoby. (pracownik działu kadr)

Musi umieć uczestniczyć we wszystkim, czego również od nas wymaga. Powiedzmy, że jeśli mówi o odżywianiu, to zakładam, że miała też doświadczenie w zajmowaniu się odżywianiem i nie tylko czytała o tym wcześniej w Internecie. Jeśli mówi się o sporcie i różnych rodzajach zajęć sportowych, to powinien też coś o tym wiedzieć w praktyce. (Pracownik)

W jednej firmie uczestnicy domagali się, aby trener zdrowia był w stanie promować dynamikę grupy i budować powiązanego ducha zespołowego. Dla nich trener zdrowia powinien mieć przegląd grupy pracowników, a także pracować z poszczególnymi osobami. Trener powinien być niejako związany z zaangażowanymi uczestnikami, reprezentować interesy klientów i działać jako łącznik między różnymi grupami interesów:

Z pewnością powinien też przyjąć rolę kierownika procesu, by w przypadku trudności pełnić funkcję “rzecznika prasowego” członków swojej grupy i reprezentować interesy członków swojej grupy. (przedstawiciel ZUS)

Coaching zdrowotny: tematy

Jeśli chodzi o tematykę coachingu zdrowotnego, większość uczestników badania uważa, że ​​pod uwagę powinny być brane indywidualne potrzeby i zmiany środowiskowe. Naukowcy zidentyfikowali cztery główne problemy w miejscu pracy. W kolejności priorytetów były to (a) aktywność fizyczna, (b) odżywianie, (c) relaks i (d) uzależnienie (zwłaszcza od nikotyny). Uczestnicy nie wchodzili w szczegóły z wyjątkiem wypowiedzi dotyczących: redukcji masy ciała, stresu przy pracy zmianowej oraz aktywności fizycznej w tematach dotyczących treningu siłowego i wytrzymałościowego. Interesanci oczekują, że coach zdrowia “powinien to być ktoś, kto zna się zarówno na żywieniu i aktywności fizycznej, jak i psychologii.” Jednocześnie lekarz zatrudniony w jednej z firm zwrócił uwagę na temat stresu. “Ludzie mają dużo nadgodzin [. . . ]. Niezwykle ważna jest umiejętność radzenia sobie ze stresem w pracy”.

Trener zdrowia: umiejętności i kompetencje

W odniesieniu do umiejętności i kompetencji trenera zdrowia uczestnicy często wspominali o koncepcji umiejętności twardych i miękkich oraz ich połączeniu. Badacze pogrupowali umiejętności miękkie w trzy kategorie: osobistą, metodologiczną i społeczną.

Jeśli chodzi o osobiste umiejętności miękkie, prawie wszyscy uczestnicy zgłaszali, że potrzebują trenera, który jest autentyczny i potrafi motywować. Inne osobiste umiejętności miękkie powinny obejmować: dobre zarządzanie sobą, życzliwość, chęć do życia i doświadczenie życiowe. Za pożądane uznano także metodyczne miękkie umiejętności mediacji i rozwiązywania problemów. W idealnym przypadku trenerzy powinni również wykazywać talent organizacyjny i dobre umiejętności zarządzania oraz posiadać koncepcyjny przegląd interwencji:

“Ciągle rozmawiamy o rozwiązywaniu problemów. Oznacza to, że trzeba umieć to znosić, a czasami także radzić sobie w niekorzystnych sytuacjach”. (przedstawiciel ZUS)

Jeśli chodzi o umiejętności społeczne, to prawie wszyscy uczestnicy stwierdzili, że trener zdrowia powinien być empatyczny. Inne miękkie umiejętności społeczne to: skuteczne zarządzanie relacjami, umiejętność tworzenia ducha zespołowego, dobre umiejętności komunikacyjne i konwersacyjne, znajomość ludzkiej natury oraz umiejętność otwartego podejścia do innych ludzi.

Łączenie wiedzy terapeutycznej z umiejętnościami pedagogicznymi już teraz gwarantuje sukces coacha zdrowia”. (przedstawiciel ZUS)

   

Trener zdrowia: kwalifikacje i edukacja

Ogólne stwierdzenia były niejednorodne w odniesieniu do postrzeganych kwalifikacji i wykształcenia trenera zdrowia w miejscu pracy. Dla części uczestników kwalifikacje i wykształcenie trenera zdrowia były w dużej mierze nieistotne:

Jest to interdyscyplinarny zestaw umiejętności i dlatego trudno powiedzieć, jakie powinien mieć kwalifikacje. Nie ma szkolenia, które zawierałoby ten zestaw umiejętności. (pracownik działu kadr)

Nie myślę o konkretnym szkoleniu. Uważam, że trzeba wykazać się bardzo wysokim poziomem zaangażowania i być przygotowanym na zapoznanie się z innymi tematami, które wykraczają poza wąski kurs szkoleniowy. (lekarz firmowy)

Wielu twierdziło, że trener zdrowia powinien być wykształcony w dziedzinie aktywności fizycznej, takiej jak nauka o sporcie lub fizjoterapia. Inni chcieli, aby trenerzy zdrowia mieli przeszkolenie pedagogiczne. Jednak większość uczestników odpowiedziała na pytanie, nazywając szkolenia zawodowe, które nie są preferowane, na przykład pracownik rzemieślniczy lub administracyjny.

Oprócz chęci ukończenia specjalnego szkolenia zawodowego, uczestnicy zażądali dodatkowego szkolenia typowo dla coacha zdrowia:

Chciałbym absolwenta uniwersytetu z dodatkowymi kwalifikacjami w zakresie coachingu. (przedstawiciel ZUS)

Kontekst sesji coachingu zdrowotnego

Temat ten obejmuje, kiedy, gdzie i jak odbywają się sesje trenera zdrowia. W zależności od zakresu wypowiedzi uczestników były niejednorodne i wahały się od jednego kontaktu co 2 tygodnie do jednego kontaktu na 3 miesiące. Potencjalnymi lokalizacjami pracy trenerów zdrowia były firmy, studia fitness, ośrodki rehabilitacji oraz miejsca zamieszkania pracowników. Pożądane było, aby trener zdrowia był aktywny nie tylko w jednym otoczeniu, ale dopasowywał się do różnych.

Uczestnicy omówili styl zaangażowania coacha i sposób prowadzenia coachingu. Trener zdrowia może wnieść wkład poprzez coaching indywidualny i grupowy, osobiście lub przez telefon i e-mail. Wielu uczestników wyrażało pogląd, że trener zdrowia powinien oferować zarówno opcje spotkań indywidualnych, jak i grupowych, chociaż kładli szczególny nacisk na spotkania grupowe. Ich odpowiedzi opisują zalety i wady każdego podejścia:

Powinna więc istnieć również możliwość prowadzenia indywidualnych dyskusji, aby nawiązać także osobiste więzi. (lekarz firmowy)

Znamy już zjawisko dynamiki grupowej. Członkowie grupy są bardziej zmotywowani, gdy mają ustalone spotkanie i wiedzą, że spotkają tam innych. (trener zdrowia)

Ponadto uczestnicy wykazali nadzieję na wykorzystanie mediów społecznościowych jako kanału komunikacji dla trenera zdrowia:

Wykorzystanie nowoczesnych mediów do utrzymywania kontaktu to z pewnością będzie trend na przyszłość. (przedstawiciel ZUS)

Złożona rola trenera zdrowia

Zgodnie z naszymi ustaleniami uczestnicy zgodzili się, że trener zdrowia w miejscu pracy powinien motywować pracowników do osiągania indywidualnie określonych przez podopiecznych celów i do podtrzymania prozdrowotnej zmiany stylu życia. Praca trenera zdrowia powinna polegać na dostarczaniu informacji o aktywności fizycznej, odżywianiu, radzeniu sobie ze stresem i ograniczaniu uzależnień. Wielu uczestników pragnęło również, aby trenerzy zdrowia posiadali osobiste, metodologiczne i społeczne umiejętności miękkie oraz stosowali szereg podejść w pracy z klientem. Podkreślono również, że jednym z celów pracy trenera zdrowia jest długofalowe utrzymanie modyfikacji stylu życia klienta. Ponieważ powodzenie interwencji dotyczącej stylu życia ocenia się na podstawie jej trwałości, długoterminowa modyfikacja zachowania również jest na ogół celem współpracy z coachem (8).

Interesariusze wskazywali, że głównym aspektem pracy trenera zdrowia powinna być motywacja klientów (pracowników) do osiągania indywidualnych celów. Jeśli chodzi o kompetencje trenera, pożądane były umiejętności osobiste, metodyczne i społeczne. Spodziewali się również, że trener zdrowia zastosuje szereg różnych podejść do rozwijania kontaktów i, pod względem treści, skupi się na aktywności fizycznej. Odkrycia te stanowią krok w kierunku ustalenia kryteriów profesjonalnego coachingu zdrowotnego i opartego na dowodach programu szkolenia trenerów.

Różnorodność opisywanych wymagań i oczekiwań pokazuje, jak złożona jest rola trenera zdrowia. Niejednorodność tego szerokiego pola badawczego została podsumowana w kilku przeglądach (9). W związku z tym nadal istnieje duże zapotrzebowanie na jednolite, akredytowane standardy określające wymagania szkoleniowe i umiejętności trenerów zdrowia.

Jeśli chodzi o sposób pracy, większość uczestników preferowała mieszankę podejść. Uczestnicy badania uznali kontakt twarzą w twarz jako jeden z najważniejszych elementów. Stwierdzili jednak, że coaching grupowy może wytworzyć większe poczucie odpowiedzialności za cele związane ze zdrowiem i jest bardziej opłacalny (10).

Jeśli chodzi o optymalny czas trwania interwencji coachingu zdrowotnego, wyniki aktualnej literatury są niejednorodne (11). Uczestnicy zidentyfikowli czas trwania programu wynoszący od 6 do 12 miesięcy jako jedną z czterech kluczowych cech skutecznego coachingu zdrowotnego.

Jeśli chodzi o koncentrację tematyczną na schorzeniach, różni uczestnicy tego badania nie wspomnieli o tematach związanych z chorobą. Podkreślali raczej zmiany behawioralne i środowiskowe. Szczególny nacisk położono na tematyczne skupienie się na aktywności fizycznej.

Uczestnicy badania nie wymienili szkolenia medycznego jako wymaganej kwalifikacji trenera zdrowia. Niemniej jednak uczestnicy preferowali zawody specjalne, zwłaszcza akademickie i wymieniali stopnie związane ze sportem i ruchem.

Jeśli chodzi o umiejętności, uczestnicy mówili głównie o miękkich umiejętnościach idealnych trenerów zdrowia. Możliwym powodem tego może być to, że ludzie są bardziej zadowoleni z osobistej niż zawodowej jakości terapeuty. 

Mocną stroną tego badania jest wykorzystanie uczestników o różnych i zróżnicowanych zainteresowaniach. Podejście jakościowe dało możliwość przeprowadzenia dogłębnej eksploracji nieoczekiwanego i złożonego zagadnienia. Kolejną mocną stroną jest skupienie się na otoczeniu miejsca pracy. 

Należy jednak wziąć pod uwagę pewne ograniczenia. Było to badanie eksploracyjne na małą skalę. Zawiera niewielką liczbę wywiadów i obserwacji w wybranych miejscach pracy. 

Podsumowując

Badanie to określiło, czego pragną różni interesariusze w odniesieniu do celów, zadań, umiejętności, kwalifikacji, metod i tematyki coachingu zdrowia w miejscu pracy. Wyniki mogą być postrzegane jako ważny krok w ustalaniu kryteriów rozwoju zawodowego coachingu zdrowotnego. Niezbędne są standardy coachingu zdrowotnego: oparty na dowodach program nauczania poprawi jakość w tej dziedzinie, a tym samym uzasadni jego finansowanie. Aby zredukować niejednorodność w dziedzinie coachingu zdrowotnego, należy przeprowadzić badania eksploracyjne ukierunkowane na konkretne miejsce i grupę docelową. Należy przeprowadzić dalsze wywiady, zwłaszcza z różnorodną grupą uczestników/pracowników.

Planując interwencję trenera zdrowia, zawsze warto wziąć pod uwagę oczekiwania klientów, aby praca trenera zdrowia mogła być dostosowana do potrzeb klientów i wymagań miejsca pracy. Trener zdrowia powinien posiadać umiejętności takie jak autentyczność, umiejętności rozwiązywania problemów i empatia.

Źródła:

  1. Więcej szczegółów na temat wytycznych koncepcyjnych interwencji (Niemiecki Fundusz Emerytalny Nadrenia, 2013 ) i/lub protokół projektu AtRisk można znaleźć tutaj (Schaller, Dejonghe i in., 2016).
  2. Butterworth, Linden i McClay, 2007 ; Palmer, Tubbs i Whybrow, 2003 ; Wolever i in., 2013 
  3. Hill, Richardson i Skouteris, 2015 ; Kivelä, Elo, Kyngäs i Kääriäinen, 2014
  4. Dejonghe, Becker, Froboese i Schaller, 2017
  5. Sforzo i in., 2017
  6. Wolever i in., 2013 
  7. Cheng i Chan, 2009 ; Duijts, Kant, van den Brandt i Swaen, 2008
  8. Berendsen, Kremers, Savelberg, Schaper i Hendriks, 2015
  9. Hill et al., 2015 ; Kivelä et al., 2014 ; Olsen & Nesbitt, 2010 ; Sforzo i in., 2017
  10.  Armstrong i in., 2013 
  11.  Olsen i Nesbitt (2010)

Autor: Care Solutions